üstüden transit geçtiğimiz kadınlardan başka bir de bizim üzerimizden geçen kadınlar var. beraber yaslandığımız duvarların aurasından geçerken kötü olduğumuz yerlerle dolu istanbul, ama biliyorum ki o duvarlar eskiyor ben de unutuyorum inceden. önceleri her saniye nefesimi kesen anımetrik nesneler artık ara sıra flashbackleri tetiklemekle yetiniyorlar.
en fenası şeydi. düştüğüm yerde stencilin vardı.
2 replies on “zarif bir incelik”
neden bilmiyorum facebookta bu yazıyı okuduğumda senin yazdığını düşünmüştüm yanılmamışım.. haklısın yazdıklarında..
her geçen gün birşeyler bitiyor ve biten şeyler giderek acı vermemeye başlıyor…
belki zaman unutturuyor bize geçmişi.. belki de UNUTULANLAR unutturuyor en gzl anları bile..
sen kimsin be