bir şeye sana asla ait olmayacakmış edasıyla dokunursan daha mı kıymetli gelir?
herkesin evinde çocuğunun üzerine portakal suyu döktüğü sırtı yanan zürafası olsa, kim gider mesela dali sergisine?
elinde olunca onu hoyratça kullanma hazzı, sevme hissiyatının önüne geçmemeli.
uyandığında sanki hayatında ilk defa içecekmişsin edasıyla bakmalısın ince bellinin demine. ya da her defasında geçerken galatadan arkandan birisi çıkıp “bu kuleyi de dün gece bitirmişler” dediğinde şaşırmamalısın, hatta diyen çıkmazsa sen demelisin bunu. dünyadaki ilk alg in ürettiği ilk oksijeni içine sen çekiyormuşsun gibi gelmeli.
sigarayı ağzına götürdüğünde 13 yaşında arkabahçede gizlice içiyormuşcasına titremelisin ve duman yıllar önceki gibi yakmalı ciğerini. her rakı dublesini ilk defa içiyormuş gibi ihtiyatlı yudumlamalısın. her seviştiğin kadınla sanki hayatında ilk sevişmenmiş gibi arzulu yatmalısın.
gözlerini kaparken ilk defa uyuyormuşsun gibi huzurla dolmalısın. sabah uyandığında, birileri çıplak kıçına tokat atmasa da, dünyaya yeniden gelmiş olmak için ağlayabilmelisin bu umut dolu güzel günün aşkı uğruna.