şu anda milyonlarca genç

adının ygs olduğunu düşündüğüm -sandığım, her ne skimse- sınavda ter döküyor, döktü. döktü de noldu? bir şey mi oldu? hayır. sınavlar daha devam edecek.

hiç eğitim sistemi tamlamasını içeren cümleler kurmayacağım, bu da sondu. bu sabah saat 9 gibi uyandığımda önce gözümdeki çapağın beni rahatsız ettiğini farkettim. sonra da aklıma bugüne ygs’ye giren genç arkadaşlar geldi. ulan kalkıp bir şeyler yazayım dedim ama inanır mısınız çok koyardı pazar sabahı o saatte kalkmak. anca kalkabildim şimdi. ama yatakta kaldığım süre boyunca eski manitalardan süre kaldığı kadar ygscileri düşünmeye çalıştım.

iyi bir üniversitede okumak, ne bileyim, iyi bir gelecek herkesin hakkı. ama ben sınava girdiğimde hiç böyle düşünmemiştim. benim zamanımdaki sınav öss diye kısaltılıyordu. sınav anında dışarıdan birinin gelip “amına kodumn çocukları inşallah kazanamazsınız” diye bağırıp bulunduğum sıkıcı ortamı şenlendirmesini istedim tengri’den. olmayınca sınavın felsefe bölümüne geçtim.

bugünkü ygs’de 0 çekenleri açıklamakla birlikte “istediğimiz sorudan başlayabiliyor muyuz?” diye soranları da açıklamalılar bence. bizzat şahit oldum girdiğim tek sınavda. başka yerlerde de oluyordur mutlaka.

neyse uzatmayalım lafı. yukarıdaki görsel özellikle sınava giren erkek öğrencilere armağanımdır -bir an kendimi atatürk gibi hissettim-. sınava hazırlık dönemi boyunca o stresi yaşayan, çıkardığı sivilceler yüzünden suratı talan edilmiş havuç tarlasına dönen öğrenciler, birleşin! -şimdi de marx oldum-. birleşin, kerhaneye falan gidin, beyoğluna gidin, yanında manitası olan kızlara laf falan atın, mevzu çıkarın. gün sizin gününüz -şimdi de üstün dökmen-