frances mcdormand bir tane

hayatımda tereddüt etmeden net bir cevap verebileceğim birkaç soru var. onlar biri favori aktrisin? henüz böyle bir soru soran olmadı ama soran olursa bilsin ki vereceğim cevap frances abladır. bu o kadar iyi bir abla ki verseniz gidip faturalarınızı yatırır, evinizin temizliğine, bulaşığa yardımcı olur, yemek yapar size getirir.

şimdi bu ablaya olan sevgim fargo’yu izlemem ile başladı ama ben kronolojiyi bozmayacağım.

ilk filmi blood simple, coenlerin de ilk filmi. o filmde dış güzellik açısında biraz çekilirdi. filmin sonunda kötü karaktere attırdığı karakterin aynısını bana attıran cesur bir ablaydı.

barton fink‘te de bu ablanın sesi varmış görüntüsü yokmuş, yine coenlerin filmi. hatırlayamadım. sildim attım kafamdan o filmi zaten. o film yüzünden terörist olabilirdim.

sonra fargo var. işte her şeyin başladığı yer. kendi gibi çirkin kocasından bir çocuk bekliyordu, hep o çocuğun nasıl biri olacağını hayal ettim. japona da kıl olmuştum. oh yeah.

almost famous var sonra.

bir de tabi the man who wasn’t there.  işt bu da nasıl filmleri severimin cevabı. bu film gibi olan her filmi izlerim. orada ayıplarıyla da olsa sevmiştik frances ablayı, ufak bir yanlış anlama mutsuz olmayan son olmuştu onun için.

bir de burn after reading var. o da güzeldi be. yine zeki olmayan, güzel olmayan ama sadeliğiyle gönüllere taht kuran bir ablaydın orada.

fahriye abla tadındaki bu yazıyı mutlaka yazmalıydım.

not: fenerbahçeliyim.