insanlar bloglarında duygu ve düşüncelerini paylaşırlar lakin şu an herhangi bir duygu ya da düşünceye sahip değilim. zira hava sıcaklığının eksi dereceyle ölçüldüğü -az önce ölçtüm- bir ortamdayım. neresi orası diye aklından geçirenlere verebileceğim tek cevap anasının amı olur. evet, şu an anasının amındayım ve parmaklarım uyuşmuş durumda.
sabahları kalktığımda genelde saçım inanılmaz bir hal alıyor. öyle böyle değil adeta rugby maçından çıkmış kurt adama dönüyorum. rugby ve kurt adam ne alaka diyeceksiniz ben de aslında tam bağlantıyı kuramadım. daha anlaşılacak bir şey söyleyeyim o yüzden. jöle reklamlarında gece gorilinin gelip saçıyla yerleri süpürdüğü, golf oynadığı genç adam vardı. işte o reklamda çektiği sıkıntılar anlatılan güruh içerisindeyim. inanılmaz bir uyku stilim var. yatakta barbaros hayrettin’in donanmasını kıskandıracak manevralar yapıyorum (gerçi yaptırdıklarımın yanında bir hiç, hoho, bu da noel baba şeysi, mutlu yıllar). birlikte uyuduğum insanlar genellikle geceleri dayak yemekten şikayetçi olurlar. günlük hayatta bastırdığım şiddet eğilimi sanırım geceleri uyurken etkisini gösteriyor. tek başımayken de genelllikle kendimi kangren ya da gangren etmeye çalışıyorum ama sonuç alamadım şimdiye kadar. yine de uyuşmuş kolumun içinde yeniden akmaya başlayan kanı hissetmek dünyanın en güzel duygularından biri, güneşin tekrar doğması, baharın tekrar gelmesin, çiçeklerin tekrar açması gibi adeta. buraya geliş noktam daha önce de belirttiğim üzere parmaklarımın soğuktan uyuşmuş durumda olması.
bu arada “yeter lan hayatıma bir renk gelsin” artık diyordum, geldi ama hiç de hoşgelmedi. illuminati peşime adam taktı. daha doğrusu kadın taktı. her sabah bültenini dinlediğim kadın meğerse illümanitiliymiş, gözlerinden anladım (eğer lens kullanmıyorsa kızın gözleri böyle)
beni bu durumdan kurtarsa kurtarsa kendi kurduğu siteyi hackleyen hacker okan kurtarır. evet, gün gelecek bütün pkk siteleri hacklenecek ve okan’ın eli öpülecek. okan sanal alemin ayrı bir önem ve yere sahip bir figürü aslında. kendisiyle tanışıklığım irc odalarına kadar desem de aslında tarih olarak o kadar eskiye gitmiyor. geçen sene de freenode server’ında dolaştığımı biliyorum zira türkleri kabul eden nadir irc serverlarından biri freenode. okan odalara gelip your system hacked falan yazarak bizi korkuturdu. hem okan için, hem de dünya için korkardık, pek haksız değilmişiz. bir de nouma bizi diskoya götür nasıl bir kalıpsa okan bizi haraca bağla da öyledir ve daha güzelidir.
parmaklarım morarana kadar saçmalamaya devam etmeyi umuyorum. yunanistan yazısından sonra “acaba biz de yarağı yer miyiz?” başlıklı bir yazı yazmak istiyorum önümüzdeki günlerde, önümde çok katastrofik grafikler var. sonra da “ahey_ahey” adlı bir virüs yazıp dünyadaki bütün nükleer başlıklı füzelerin kontrolünü ele geçiresim, sonra da bütün insanlara ele ele verdirip heidi ile peter misali bayırlarda koşturarak “hayat sevince güzel” şarkısını zorla söyletesim var. çok ama çok hain planlar bunlar. hepsi de yukarıdaki kız yüzünden.
“az işim çıktı. gelicem.”